In 2007 heeft de gemeenteraad aangegeven dat zij het zelfbeheer van openbaar groen wil bevorderen. Nadien is er wel veel gebeurd, maar ligt dat alleen vast in uitwerkingen van ambtenaren en het stadsbestuur, zoals in een actieplan zelfbeheer uit 2021. Maar na 15 jaar willen Utrechters meer zelf met groen, ook in het beheren van grotere openbare stukken groen. Vandaar dat we in deze motie het stadsbestuur vragen het zelfbeheer van groen te actualiseren en in duidelijkere kaders voor te leggen ter besluitvorming aan de raad.

Plantenbakken, boomspiegels en geveltuinen kun je als Utrechter met alleen melding bij de gemeente al zelf gaan beheren. Dan doen velen ook. Maar een groter stuk openbaar groen vereist een uitgebreid contract waar veel Utrechters, zeker in het begin, geen zin in hebben; zoals bij het stuk groen vlakbij het Spinozaplantsoen. Dat werd abrupt verwijderd door de gemeente. Dat willen we voorkomen met deze motie waarin Utrechters wel dergelijke stukken groen, zoals kleine grasveldjes en bermen, zelf kunnen gaan beheren.

Op dit moment zijn er veel gedetailleerd ambtelijke regels voor het informeel (zonder contract) zelf kunnen beheren als Utrechter(s) van openbaar groen, zoals dat een geveltuin exact maximaal 2 stoeptegels diep mag zijn (60 cm). De wijkopzichter mag daar geen cm van afwijken, wat leidt tot soms hele rare technocratische afwijzingen terwijl er heel veel mooi groen mee verloren gaat. Enige flexibiliteit in de regels bouwen werd bepleit in onze motie.

Het stadsbestuur heeft de gemeenteraad hele vage kaders laten vaststellen voor het Sociaal Werk in onze stad; zonder concrete meetbare en evalueerbare doelen. De huidige contracten met bijv. DOCK worden verlengd als het aan het stadsbestuur ligt. Terwijl bewonersorganisaties belangstelling hebben om delen van die contracten zelf te gaan doen. Dat vraagt allemaal meer tijd om goed te organiseren. Vandaar onze motie om een overgangsjaar met elkaar af te spreken om dat goed uit te zoeken.

Omdat de motie van EenUtrecht voor een overgangsjaar het niet haalde in de raad hebben we alsnog weer gepleit om dan in ieder geval als raad af te spreken dat bij het vernieuwen van de contracten in de Sociale Basis (het sociaal werk in de stad) ernaar te streven dat 30% zelfstandig en zelfsturend kan worden uitgevoerd door bewoners- en buurtorganisaties.

In een eerdere gemeenteraad hebben we met twee moties gepleit voor een lokaal warmte-initiatief van bewoners, als alternatieve keuze voor een deel van Overvecht-Noord voor de stadsverwarming van Eneco. Destijds (29 februari) gaf de wethouder een negatief advies en werden de moties weggestemd. Terwijl bij nader inzien nu blijkt dat de wethouder toen al weet had van de grote twijfel rondom het kunnen voortzetten van de stadsverwarming met Eneco. De gemeenteraad werd dus te laat en onvolledig geïnformeerd en gewaarschuwd. Onze motie die vraagt aan het stadsbestuur om dat te erkennen werd weggestemd omdat alle coalitiepartijen tegen stemden.

Nadat in dit spoeddebat over het debacle met Eneco en het wegvallen van het basisalternatief van de stadsverwarming (voor Overvecht-Noord) hebben we gepleit voor het vanaf nu dan wel serieuzer opnemen van lokale alternatieven, zoals die van de bewonersgroepen NEV en KVA uit Overvecht. Maar ook daar wilden stadsbestuur en de coalitiepartijen geen ja opzeggen.

In het raadsvoorstel WMO ‘Samen leven, samen zorgen’ belangrijke leidende principes staan zoals ‘niets over ons, zonder ons’ als uitgangspunt voor de samenwerking met bewoners. Als doel staat hierbij geformuleerd dat Utrecht voldoende, goede en toegankelijke welzijnsaccommodaties heeft. Mede gelet op de aankomende tekorten hebben wij voorgesteld nadrukkelijk op te nemen in de tekst van de beleidsnota dat zelfbeheer het uitgangspunt moet zijn.

Hoewel er in Utrecht is vastgesteld dat groei geen doel op zich is, vormt het plan voor Overvecht centrum heel veel woningen. Er kan niet worden aangegeven of er ook voldoende voorzieningen en groen bij komt. Het wordt zo’n massaal bouwblok dat de huidige bewoners bang zijn dat de leefbaarheid hier weer in het geding komt. EenUtrecht riep in deze motie op voor een aantal woningen wat in verhouding staat tot de buurt en meer groen.

Het financiële tekort op de gemeentelijke begroting vanaf 2027 bedraagt naar verwachting ca. 75 miljoen euro. Daarmee is Utrecht één van de armste gemeenten van Nederland. EenUtrecht stelde met deze motie voor om een scenario uit te werken en daarin te kijken welke publieke taken de gemeenschap kan overnemen als ‘buurttaken’ en die zelfsturend uit kan voeren. Op die manier hoeft er misschien minder onherstelbaar bezuinigd te worden.