Met het aantreden van het nieuwe kabinet lijkt de bijdrage aan de Landelijke Vreemdelinge Voorziening te stoppen net als de landelijke pilot voor de aanpak van dakloze EU-(arbeidsmigranten). Dit betekent dat veel mensen straks aan hun lot worden overgelaten en er geen opvang meer voor ze is, met alle gevolgen van dien. In deze motie riepen wij op sowieso de huidige succesvolle aanpak voort te zetten.

Statushouders die verblijven in een Utrechts AZC krijgen nog steeds niet actief een inburgering  aangeboden door de gemeente terwijl dat wel het geval is voor statushouders met een eigen woning in Utrecht. De tijd in het AZC kan echter productief worden benut door deel te nemen aan inburgeringslessen en activiteiten, waardoor de wachttijd op een woning of werk zinvol wordt ingevuld. In een motie riep EenUtrecht op dit nu echt proactief te gaan doen.

Het huidige inburgeringsstelsel schrijft een basisroute voor die voornamelijk gericht is op theoretische kennis en taalvaardigheid, terwijl taal een middel is voor het inburgeringsproces en niet een doel op zich. Praktijkonderwijs kan inburgeraars juist helpen bij het ontwikkelen van praktische vaardigheden en werkervaring, waardoor de kansen op de arbeidsmarkt aanzienlijk toenemen. Tegelijkertijd leren zij al doende de taal op de werkvloer. In Utrecht gebeurd dit nu nog niet en daarom riepen wij op in een motie een inburgeraar vanaf dag een deze mogelijkheid te bieden als volwaardig alternatief van de basisroute inburgering.

Het stadsbestuur heeft besloten de taken van Stadsgeldbeheer voortaan bij de gemeente onder te brengen. Ondanks alle bezwaren met name uit het werkveld heeft de wethouder toch besloten dit door te zetten. De onderbouwing hierbij is mager en wij vinden dat je een besluit met zo’n grote impact beter moet onderbouwen. Vandaar dat wij in een motie vroegen om een jaar de tijd te nemen voor deze beslissing en eerste goed de belangenafweging in beeld te brengen.

Stadsgeldbeheer is al jaren bezig met een succesvolle aanpak van een deel van de schuldhulpverlening in Utrecht. Het kwam als een verrassing dat het stadsbestuur met een besluit kwam om de hulpverlening van Stadsgeldbeheer over te nemen. Er ontstond veel onrust en onbegrip hierover. Veel van hun cliënten hebben geen vertrouwen in de overheid en men is bang dat je op deze manier deze doelgroep uit het oog verliest. Bovendien heeft de gemeente nu zelf ook wachtlijsten, dus is het nog maar de vraag of ze het echt beter kunnen, zoals ze zelf beweren. Genoeg reden vragen te stellen en deze te agenderen voor een debat.

Utrecht moet voor iedereen een inclusieve stad zijn. Een raadsvoorstel ‘beleidsnota inclusie en diversiteit 2024-2033 tot je recht komen’ is nog niet compleet. Daarom zegt EenUtrecht dat het beleid van de gemeente een extra eis moet hebben. Wanneer de gemeente een opdracht geeft is het belangrijk dat ‘de mate van inclusie en diversiteit’ een extra eis is bij de selectie. EenUtrecht vraagt daarom het College om te onderzoeken hoe deze eis onderdeel kan worden van het proces voor het geven van opdrachten aan partijen.

Er zijn veel alleenstaanden, stellen zonder kinderen en ouderen die kampen met problematische schulden, langdurig in de bijstand zitten, onder de armoedegrens leven en/of weinig tot geen perspectief meer zien.

Wij maken ons zorgen dat bezuinigingen ervoor gaan zorgen dat deze mensen minder hulp krijgen.

EenUtrecht stelde voor om geen onderscheid te maken tussen verschillende groepen in de uitwerking van de nota financiële bestaanszekerheid en de nota werk & re-integratie. Zodat iedereen die hulp nodig heeft dat ook kan krijgen.

De gemeente Utrecht heeft de ambitie uitgesproken om in de periode 2023-2025 zo’n 3000 tijdelijke woningen toe te voegen ter bestrijding van de woningnood. In deze motie roept EenUtrecht het college op om Utrechters die jarenlang op een wachtlijst staan meer kans te geven op een permanente woning dan een tijdelijke woning. Statushouders met een lange wachttijd moeten hierbij ook worden meegenomen, waarbij de wachttijd dan begint op het moment dat zij een status hebben verkregen.

De stijgende energielasten en kosten van levensonderhoud zorgen ervoor dat steeds meer kwetsbare Utrechters in de (financiële) problemen komen. Ondanks financiële ‘stut en steunmaatregelen’ worden niet alle inwoners van de stad die in zo’n positie verkeren bereikt, waardoor zij en hun directe omgeving onnodig (verder) in de problemen komen.  

Sinds kort huurt de gemeente Utrecht ervaringsdeskundige in om dit probleem te verhelpen. EenUtrecht is daar groot voorstander van en stelde vragen over verdere en bredere inzet van deze krachten.

Het verkennende onderzoek naar institutioneel racisme bij de gemeente Utrecht legt eerste aanwijzingen voor institutioneel racisme bloot. Diverse geïnterviewde sleutelpersonen en betrokken deskundigen geven aan dat je zonder het zelf bevragen van melders van (institutioneel) racisme je geen sluitende definitieve conclusies kunt trekken of er wel of niet sprake is van institutioneel racisme. Daarom een motie van EenUtrecht met de oproep dit onderzoek uit te breiden met de ontbrekende interviews van de melders. Uiteraard pas na hun toestemming.