Door mijn studie, werk en leven heb ik veel verschillende werelden leren kennen. Van buurten waar mensen moeten knokken om rond te komen, tot vergaderingen in glanzende kantoren. En hoe groot die verschillen soms ook lijken, ik heb vooral geleerd hoe waardevol het is om uit je bubbel te stappen en echt te zien hoe het leven van een ander eruitziet. Ik wil bijdragen aan een stad waarin mensen elkaar beter begrijpen, iets meer van elkaar meekrijgen, en waar iedereen de kans krijgt om mee te doen op een manier die bij hen past.
Ik groeide op in een buurt waar weinig vanzelfsprekend was. We hadden het thuis niet breed, er waren weinig voorbeelden om me aan op te trekken, en het leven voelde lang alsof ik er alleen voor stond. Het heeft lang geduurd voor ik mijn plek vond: een groep mensen bij wie ik me thuis voelde. Dat heeft voor mij echt het verschil gemaakt. Niet door grote momenten, maar door kleine dingen: mensen die luisterden, me het voordeel van de twijfel gaven, en er gewoon waren als het even niet ging.
Omdat ik weet hoe het voelt om lang te zoeken naar je plek, wil ik me inzetten voor een stad waar dat makkelijker wordt. Waar mensen elkaar sneller tegenkomen, waar er plekken zijn om iets voor een ander te doen of juist even steun te vinden. Waar een goed gesprek, een luisterend oor of een helpende hand geen uitzondering zijn. Want hoe beter we elkaar kennen en begrijpen, hoe sterker onze wijken en buurten worden. En dat begint vaak gewoon met een praatje, een kop koffie, of iemand die je naam onthoudt.